Gligamesz, to chyba najbardziej rozpoznawalna postać ze świata starożytnego Sumeru.
W świadomości, nazwę ją popularnej, utarło się przekonanie, że Epos o Gilgameszu mówi o Potopie, więc Gilgamesz żył w czasie, gdy wody zalały świat.
Nic bardziej mylnego.
Znamy go z sumeryjskiej Listy królów, gdzie jest wymieniony jako piąty, popotopowy władca Ungu, miasta znanego nam pod nazwą Uruk, oraz z kilku eposów poświęconych jego wielkim wyczynom.

 

 

Miał być synem demona/anioła/boga, różnie można to zinterpretować.
W każdym razie, jego tata był potężną istotą duchową. Jedną z tych, co to lubiły sypiać z ludzkimi kobietami i mieć z nimi dzieci.
To co teraz piszę, to informacje o Gilgameszu z sumeryjskich źródeł.
Według Listy królów, był synem demona i wielkim kapłanem w Kullab, w świątyni bogini Ninsun.

Tak, wiem, bardzo to przypomina ten fragment z Genesis 6

 

 

„A kiedy ludzie zaczęli rozmnażać się na ziemi i rodziły im się córki, ujrzeli synowie boży, że córki ludzkie były piękne. Wzięli więc sobie za żony te wszystkie, które sobie upatrzyli. (…) A w owych czasach, również i potem, gdy synowie boży obcowali z córkami ludzkimi, byli na ziemi olbrzymi, których im one rodziły. To są mocarze, którzy z dawien dawna byli sławni.”

 

 

Inne przekazy mówią, że jego rodzicami mieli być legendarny władca Uruk Lugalbanda i bogini Ninsun.
Nazywanie siebie dzieckiem boga/bogini przez kapłana, lub gorliwego czciciela  jest wam znane nawet dzisiaj.
Nie znaczy to, że bogini/bóg osobiście tego delikwenta rodzili.
Nie chcę tu nikogo urazić, ale podam przykład z podwórka Kościoła Rzymskokatolickiego.

W Polsce funkcjonują wspólnoty „dzieci Marii”.
Czy któreś z tych „dzieci”, jest uważane za osobiście przez Marię urodzonego jej potomka?
Nie.
Bywało, że kapłana uznano za takiego „potomka” boga, lub nawet jego wcielenie.
Gilgamesz był wielkim kapłanem Ninsun. Mógł nazywać siebie jej dzieckiem, czy być za takowe uważany. Kobiety z krwi i kości, która wydała go na świat nie znamy z imienia.

 

 

 

 

Gilgamesz miał panować w Uruk, gdzieś koło 2700 p.n.e.
Odnalezione eposy pozwalają zsynchronizować losy poszczególnych miast, królestw. To dzięki nim możemy z dużą pewnością twierdzić, że pierwsze dynastie z Kisz i Uruk, były sobie częściowo współczesne. Epos ładnie łączy z sobą mit i historię przejęcia pierwszeństwa przez Uruk. Opisuje upadek ostatniego władcy Kisz – Agga, pokonanego przez Gilgamesza.

No tak , ale Gilgamesz był piątym królem Uruk. Według Listy królów nie rządził współcześnie z Aggiem i nie on był tym, który władał Uruk, gdy to przejęło pałeczkę pierwszeństwa po Kisz.

 

 

---

Bałagan i galimatias.
….a może jednak nie, tylko my nie łapiemy pewnych oczywistości sumeryjskich i innych ludów starożytnych, gdy mowa o rodowodach.

---

 

 

Lista wymienia miasta w kolejności, w jakiej były numerem jeden w regionie.
Do każdego miasta, dodana jest lista jego władców, rządzących nim po Potopie.
Lista władców danego miasta, startuje od pierwszego po Potopie, a nie od pierwszego władcy, gdy dane miasto stało się numerem jeden Sumeru.
Tak czytając te przekazy, są one proste w zrozumieniu i Lista królów ładnie współgra z eposami.
Potwierdzają to wykopaliska.
Epos mówi, że Gilgamesz otoczył Uruk murami.
Badania archeologiczne potwierdzają, że wzniesiono je koło XXVII w p.n.e.

 

 

 

Gilgamesz był wielkim władcą, pokonywał królów, władał sporym kawałkiem Sumeru, dokonywał nadludzkich czynów, bo nie był człowiekiem.
Czy mamy jakieś podstawy, by identyfikować go z postacią, znaną z kart Biblii Nimrodem, który był wielkim władcą i myśliwym?
Nimrod, to człowiek wierny Bogu.
Wbrew temu co utarło się w kulturze masowej, według Biblii jest postacią pozytywną, a nie zbuntowanym mocarzem, okrutnym człowiekiem.
Zresztą, co tu niepotrzebnie klepać w klawiaturę.
Nemrod w Biblii występuje w Księdze Genesis 10, 8-12

 

 

„A Kusz zrodził Nimroda, który był pierwszym mocarzem na ziemi. Był on dzielnym myśliwym przed Panem. Dlatego mówi się: Dzielny myśliwy przed Panem jak Nemrod. A zaczątkiem jego królestwa był Babilon, Erech, Akkad i Kalne w kraju Synear. Z tego kraju wyruszył do Asyrii i zbudował Niniwę i Rechowot-Ir, i Kalach oraz Resen, wielkie miasto między Niniwą a Kalach.”

 

 

Co wynika z tego tekstu?

Początek jego królestwu w Synear (Sumerze) dały miasta Babilon, Erech (Uruk), Akad i Kalne.
Nie jest tu napisane, że założył którekolwiek z tych miast.
Mógł być tym, który położył pod nie kamień węgielny, ale nie musiał.
Ja skłaniam się ku temu, że nie był ojcem założycielem, ani jednego z nich.
Takie założenie dyskwalifikuje z miejsca Enmerkara, jednego z sumeryjskich bohaterów, założyciela Uruk.
Skoro Nimrod, według Biblii to „dzielny myśliwy przed Panem”, nie może być identyfikowany z półboskim/demonicznym Gilgameszem, kapłanem innego boga niż ten Biblijny, Stwórca świata.
Jest inny, ludzki kandydat na Nimroda. To wielki król i mądry człowiek, żyjący w połowie III tyś p.n.e. Sargon Wielki, władca Akkadu.

 

Beata

---

Uważasz, że artykuł może się komuś przydać – prześlij go dalej.
Chcesz być informowany o nowych wpisach na Podkopie subskrybuj go na maila (w bocznej kolumnie strony).

Pomożesz mi w utrzymaniu i rozwoju Podkopu stawiając mi „kawę” lub zostając Patronem Podkopu.

 

---